W 2020 r. powierzchnia uprawy marchwi wynosiła ok. 22 tys. ha, z czego zebrano 733 tys. ton marchwi. Ten wynik plasuje nasz kraj na pozycji trzeciego największego producenta tego warzywa w UE, z 12 procentowym udziałem w unijnej produkcji.
70 procent marchew znajduje się na terenie sześciu województw: mazowieckiego, kujawsko-pomorskiego, lubelskiego, wielkopolskiego, łódzkiego i świętokrzyskiego.
Zbiory marchwi w Polsce uzależnione są w znacznym stopniu od warunków agrometeorologicznych panujących podczas wegetacji. W latach 2015-2020 zbiory marchwi w kraju były zróżnicowane i wynosiły od 678 tys. ton do 827 tys. ton.
Marchew to jedno z najważniejszych warzyw uprawianych w naszym kraju, którego popularność wynika z wszechstronnego zastosowania oraz z walorów smakowych i zdrowotnych. W Polsce wykorzystywana jest przez przemysł przetwórczy do produkcji soków i mrożonek oraz do konsumpcji bezpośredniej, jako składnik wielu potraw.
– Popyt wewnętrzny na marchew ze strony krajowego przemysłu spożywczego oraz konsumentów bezpośrednich pozwala na zagospodarowanie prawie całej produkcji krajowej. Z tego powodu z granicę sprzedajemy stosunkowo niewielkie ilości tego warzywa – poinformował Marcin Wroński, wiceszef KOWR.
Marchew eksportowana była prawie w całości do krajów UE, głównie na rynek Słowacji (31 proc. wolumenu eksportu), Czech (20 proc.) i Rumunii (14 proc.). W skali globalnej Polska zajmuje szóste miejsce w produkcji marchwi za Chinami, Uzbekistanem, Rosją, Stanami Zjednoczonymi i Ukrainą.
Zdaniem KOWR:
Jesteśmy największym unijnym producentem kapusty i buraków ćwikłowych. Drugą pozycję zajmujemy w produkcji marchwi jadalnej (po Wielkiej Brytanii) oraz ogórków (po Hiszpanii), odpowiednio 6. i 11. miejsce na świecie. Nasz kraj zaliczany jest również do największych unijnych producentów cebuli (3. miejsce) i kalafiorów (4. miejsce) oraz pomidorów (6. miejsce).
Źródło: interiabiznes.pl
