Dynia to przede wszystkim doskonały surowiec dla przetwórstwa. Ze względu na to, że nie wymaga wielu zabiegów ochrony chemicznej i jest lekkostrawna stanowi bezpieczny produkt, zwłaszcza dla niemowląt i dzieci. Jej smak pozwala na przygotowywanie potraw zarówno wytrawnych, jak i na słodko, co czyni ją warzywem uniwersalnym. Biorąc pod uwagę łatwość produkcji i walory odżywcze dynia na pewno zasługuje na uwagę.
Dynia stanowi doskonały zagęstnik do potraw i zdrowy wypełniacz. Można ją długo przechowywać nawet w zwykłych przechowalniach, bez urządzeń chłodzących. Dynia na rynku jest dostępna przez cały rok. Część plantatorów decyduje się na uprawę dyni w celach dekoracyjnych – dynie ozdobne o najróżniejszych kolorach i kształtach. Popularność tego warzywa na pewno wzrosła wraz z rozpowszechnianiem obchodów Halloween.
Dość długa wegetacja
W ofertach firm hodowlano-nasiennych jest coraz większy asortyment dyń. Oprócz popularnego typu hokkaido, rośnie w uprawach udział dyń piżmowych, ale również innych typów. Przy wyborze odmiany warto zwrócić uwagę na okres wegetacji, ponieważ w przypadku niektórych odmian wynosi on ponad 120 dni. Jest to gatunek należący do rodziny dyniowatych, które są ciepłolubne i tak jak inne np. ogórek są wrażliwe na przymrozki, dlatego nie można zbyt wcześnie rozpoczynać produkcji. Z drugiej jednak strony zbytnio opóźniając rozpoczęcie uprawy, niektóre z odmian dyni mogą nie zdążyć osiągnąć dojrzałości zbiorczej.
Wybierając pole pod uprawę dyni powinna to być gleba łatwo nagrzewająca się. Odczyn gleby pod tę uprawę powinien być w zakresie pH 6,0–7,0. Dynia dobrze znosi uprawę w pierwszym roku po oborniku, ale należy pamiętać, że w tym przypadku obornik musi być dobrze rozłożony, ze względu na ryzyko zwabienia śmietki. Optymalna dla tego warzywa zawartość (w mg/dm3) składników mineralnych w glebie powinna wynosić: 80–100 N (NO3 + NH4), 60–80 P, 175–200 K, 50–75 Mg. Podobnie jak w nawożeniu innych warzyw, nawozy fosforowe warto zastosować jesienią, a potasowe i azotowe – wiosną, z tym, że to wiosenne nawożenie powinno być zastosowane co najmniej w dwóch częściach. Specjaliści zalecają 2/3 dawki – przed siewem lub sadzeniem rozsady, a 1/3 – pogłównie. Nawożenie pogłówne dyni zaleca się w okresie zawiązywania pierwszych owoców. Dynia dobrze reaguje na dokarmianie dolistne nawozami wieloskładnikowymi.
Poza nawożeniem ważne jest zapewnienie optymalnej wilgotności podłoża. Ze względu na okresowe susze występujące praktycznie w całym kraju warto zapewnić nawadnianie. Najłatwiejszym rozwiązaniem jest deszczownia szpulowa, ale najkorzystniejsze dla roślin jest nawadnianie kroplowe.
Siew czy rozsada?
W uprawie dyni podobnie, jak w przypadku ogórka możliwa jest zarówno uprawa z siewu nasion wprost do gruntu, jak i produkcja rozsady. Wybór sposobu uprawy dyni zależy od warunków gospodarstwa. Dysponując ciepłymi stanowiskami, najłatwiej wysiać nasiona bezpośrednio w pole. Produkcja rozsady i późniejsze jej wysadzanie w pole jest pracochłonne, ale pozwala uzyskać wcześniejszy plon. Na wyprodukowanie rozsady dyni potrzeba ok. 4 tygodni. Nasiona powinno się wysiewać do dość dużych doniczek. Wysadzanie rozsady powinno nastąpić, gdy rośliny wytworzą 2–4 liści właściwych. Zalecana rozstawa roślin na polu zależy od siły wzrostu danej odmiany i może wynosić od 0,8 do 1 m w rzędzie, a między rzędami – od 1 do 2 m.
Chcąc osiągnąć zadowalające plony niezbędna jest ochrona uprawy przede wszystkim przed chorobami. Dynia narażona jest na porażenie przez bakteryjną kanciastą plamistość, dlatego wymaga zabiegów zapobiegawczych lub interwencyjnych przeciwko tej chorobie.
Dynie powinny być zbierane w fazie dojrzałości zbiorczej. Najlepiej posługiwać się okresem wegetacji podanym przez hodowcę odmiany. Nie można dopuszczać do przemarznięcia owoców w polu. Optymalne warunki do przechowywania dyni to temperatura 10–13°C i wilgotność względna powietrza na poziomie 50–70%.
Fragment artykułu pochodzi z archiwalnego wydania miesięcznika “Warzywa” 3/2021
