Podczas spotkania zorganizowanego w październiku ub.r. w Pleszewie przez firmy Monsanto, Lidia Horti-Logistic i Koppert, Paweł Skrzynecki, reprezentujący to pierwsze przedsiębiorstwo, przekazał podstawowe informacje dotyczące uprawy ogórków pod osłonami.
Temperatura
Ogórek ma wysokie wymagania w stosunku do temperatury – zarówno powietrza, jak i podłoża. Optymalna temperatura powietrza w poszczególnych fazach uprawy wynosi: l od wysiewu do wschodów – 24–25°C w dzień i 18–20°C nocą; l w okresie produkcji rozsady, analogicznie, 22–25°C i 18–22°C; l po posadzeniu na miejsce stałe – 25–30°C i 20–25°C. Dobowe wahania temperatury nie powinny przekraczać 6–8°C, większe powodują bowiem zrzucanie zawiązków owoców.
Światło
Rośliny ogórka do prawidłowego wzrostu i rozwoju wymagają dobrego nasłonecznienia. Optymalne zagęszczenie, umożliwiające dostarczenie jak największej ilości światła, we wczesnych nasadzeniach wynosi 1,2–1,6 rośliny/m2, a w późniejszych – 2,0–2,5 szt./m2. W uprawie z wczesnych terminów sadzenia, przypadających na miesiące z deficytem światła, rośliny powoli produkują asymilaty, co wydłuża czas potrzebny na rozbudowę systemu korzeniowego. Aby ułatwić roślinom zbudowanie mocnego systemu korzeniowego, należy usuwać pędy boczne oraz pierwsze zawiązki.
– W zależności od sposobu uprawy i odmiany, powinno się usuwać nawet 6–12 pierwszych zawiązków. Przyjmuje się, że na 1 liść powinien przypadać 1 owoc, dlatego zaleca się także usuwanie zawiązków pomiędzy niedorośniętymi owocami. Zwiększenie zagęszczenia oraz liczby zawiązków może obniżyć plon – mówił P. Skrzynecki.
Prowadzenie roślin
W uprawie ogórka pod osłonami najbardziej popularne są trzy metody prowadzenia roślin: z opuszczaniem, metodą tzw. wysokiego drutu oraz „na parasol”. Pierwszy sposób jest rekomendowany zwłaszcza w uprawach z bardzo wczesnych terminów sadzenia. Polega na prowadzeniu roślin na jeden pęd (z usunięciem wszystkich pędów bocznych) i opuszczaniu roślin w miarę ich wzrostu i zbiorów owoców. W metodzie tej zaleca się usunięcie pierwszych 9 zawiązków, a przy pochmurnej pogodzie nawet 12. Zastosowanie tego systemu prowadzenia roślin wpływa na stabilne plonowanie i uzyskiwanie owoców wysokiej jakości. Metoda wysokiego drutu jest podobna do tej z opuszczeniem roślin, jednak rośliny prowadzi się wzdłuż drutu, a dopiero potem opuszcza. Z kolei w metodzie „na parasol” rośliny prowadzi się na jeden pęd do wysokości drutu, a następnie wyprowadza się 2–3 pędy boczne, które są opuszczane do 1/3 wysokości roślin. Wadą tej ostatniej metody jest ograniczanie dostępu światła do roślin przez dodatkowe pędy.
Podlewanie
Woda używana do podlewania powinna mieć temperaturę około 20°C. Rośliny są wrażliwe na niską wilgotność podłoża. Mają płytki system korzeniowy, a duża powierzchnia liści wpływa na intensywną transpirację, zwłaszcza w słoneczne dni. Po posadzeniu rozsady wilgotność podłoża powinna wynosić około 50%, na początku kwitnienia należy ją zwiększyć do 60–70%, a w pełni owocowania – do 85%. Przed sadzeniem roślin maty z wełny mineralnej należy nasączyć pożywką o pH 5,3 i EC 2,2–2,5 mS/cm, i pozostawić, aż ogrzeją się do temperatury około 24°C. W pierwszym okresie po posadzeniu rozsady, do czasu wykształcenia dobrego systemu korzeniowego, roślin nie powinno się zbytnio zalewać.
W dni pochmurne, gdy dawka dostarczonej pożywki, w przeliczeniu na roślinę, jest mniejsza, należy nieco zwiększyć koncentrację składników pokarmowych (EC), a w dni słoneczne – zmniejszyć. Na początku sezonu wystarczy stosować fertygację co 2–3 godziny, a w okresie intensywnego owocowania i słonecznej pogody – nawet co 45–60 minut. Latem podczas upałów maksymalne zużycie wody dochodzi do 3,5–3,8 litra na jedną roślinę w ciągu doby.
Anna Maciejuk
Fragment artykułu opublikowanego w numerze 1/2017 “Hasła Ogrodniczego”.
Zobacz również: Uprawa ogórka w pigułce – nawożenie