AktualnościPietruszka – uprawa z wyzwaniami

Pietruszka – uprawa z wyzwaniami

Pietruszka to warzywo i jednocześnie gatunek przyprawowy będący nieodłącznym elementem polskiej kuchni. Jesteśmy europejskim potentatem w jego produkcji. Jednak profesjonalna uprawa pietruszki wiąże się z wieloma wyzwaniami, które pojawiają się od samego początku, aż do końca produkcji.

Trudne wschody, małe tempo wzrostu młodych roślin, za sprawą którego są wrażliwe na zachwaszczenie, podatność korzeni na rozwidlanie oraz skłonność do ordzawień to tylko niektóre z problemów jakim muszą stawić czoła producenci pietruszki korzeniowej. Znajomość potrzeb roślin tego gatunku i zapewnienie im właściwych warunków do wzrostu pozwala ograniczyć ryzyko niepowodzenia w uprawie tego warzywa.

Gleba

Przygotowanie gleby do produkcji pietruszki ma kluczowe znaczenie dla wschodów roślin i jakości uzyskanych korzeni –dotyczy to szczególnie ich rozwidlania. Najlepszymi glebami są czarnoziemy oraz gleby ilasto-gliniaste. Lekkie gleby bielicowe oraz podmokłe i kwaśne są mniej przydatne. Jeżeli planowana jest uprawa na zbiory jesienne do przechowywania warto też wybierać pola o lżejszych glebach, aby uniknąć problemów ze zbiorem w trudnych warunkach. Coraz częściej w uprawie pietruszki pojawia się problem nicieni. Jeżeli na stanowisku występują niszczyk zjadliwy lub szpilecznik baldasznik uprawa pietruszki w tym miejscu okazuje się zwykle nieopłacalna. Z tego względu zaleca się unikać w przedplonie roślin cebula i pora oraz selera, pietruszki i marchwi, które są żywicielami nicieni. Z uwagi na właściwości higienizujące stanowisko najlepszym przedplonem są zboża (z wyjątkiem owsa).

Pierwszym etapem przygotowania gleby pod pietruszkę, która musi być starannie i głęboko uprawiona, jest jesienna orka, najlepiej z pogłębiaczem. Wiosną po rozsianiu nawozów zaleca się wykonać głęboką uprawę agregatem i bezpośrednio po niej uformować redliny np. formownicą, gdy planowana jest uprawa na zbiór jesienny, w przypadku wczesnej uprawy na zbiór pęczkowy lepiej sprawdza się uprawa na zagonach. Bardzo wczesny siew w przypadku pietruszki nie jest zalecany, ponieważ przy niedostatecznie ogrzanej glebie wschody mogą być osłabione i opóźnione. Ostatnie lata pokazują, że nadmierne zwlekanie z siewem może również dać podobny efekt. Pod koniec maja i w czerwcu temperatura bywa już bardzo wysoka, co w połączeniu ze znacznym deficytem opadów, który stał się w tym okresie regułą, nie sprzyja dobrym wschodom. Aby skrócić okres wschodów pietruszki firmy nasienne oferują ją również w formie nasion podkiełkowanych.
W uprawie na zbiór jesienny norma wysiewu powinna wynosić od 0,9 do 1,2 mln. nasion/ha. Aby uzyskać wyrównane korzenie warto wykorzystać do tego celu pneumatyczny siewnik punktowy. Standardem jest wysiewanie dwóch rzędów nasion na każdej redlinie. Najczęściej redliny oddalone są od siebie co 75 cm. Istnieje sposób na uniknięcie problemów z długimi i nierównomiernymi wschodami pietruszki, ale sprawdza się ono jedynie w przypadku produkcji odmian naciowych – jest nim testowana w ostatnim roku uprawa z rozsady. Jak się okazało, w uprawie odmian korzeniowych taki sposób uprawy, oprócz tego, że jest oczywiście bardzo kosztochłonny i miałby uzasadnienie jedynie w przypadku przyspieszonych zbiorów, prowadzi do silnego rozdwajania się korzeni.

Prenumerata Warzywa 2024 - baner

Nawożenie pietruszki

Wymagania pokarmowe pietruszki określane są jako średnie w stosunku do azotu, niskie w stosunku do fosforu i wysokie w stosunku do potasu. Gatunek ten jest bardzo wrażliwy na zasolenie gleby. Niedostateczne odżywienie pietruszki jest przyczyną zmniejszenia plonowania roślin i pogorszenia jakości plonu, natomiast zbyt wysokie dawki nawozów doglebowych mogą spowodować zasolenie gleby i/lub przekroczenie dopuszczalnego poziomu pozostałości niepożądanych związków w korzeniach. Przed siewem zawartość składników pokarmowych powinna wynosić w przypadku fosforu (P) 40–60 mg/dm3 gleby, potas- (K) 120–150 mg/ dm3, magnezu (Mg) 50–60 mg/ dm3, wapnia (Ca) 1500–2000 mg/ dm3 gleby.
Nawożenie dolistnie roślin jest ważnym elementem nowoczesnej technologii uprawy pietruszki. Ma ono wspomagać odżywianie się roślin w taki sposób, aby przeciwdziałać wszelkim niekorzystnym sytuacjom mogącym obniżać plonowanie oraz jakość korzeni. Nawet krótkotrwałe niedobory składników pokarmowych, wpływają negatywnie na wzrost roślin oraz ich plonowanie. Dolistne dostarczanie makroelementów ma charakter uzupełniający, natomiast w zakresie mikroelementów jest podstawowym sposobem optymalnego dostarczenia ich roślinom. Spośród mikroelementów pietruszka wykazuje zwiększone zapotrzebowanie na bor, żelazo, mangan i miedź.
Na większości obszaru kraju występuje istotny deficyt opadów w trakcie sezonu wegetacyjnego, dlatego produkcja pietruszki na polach, na których nie ma możliwości nawadniania jest bardzo ryzykowna i zwykle mniej opłacalna. Decyzje o rozpoczęciu podlewania warto podejmować jest na podstawie obserwacji roślin oraz kontroli poziomu wilgotności gleby. Wielkość jednorazowej dawki wody zależy przede wszystkim od fazy rozwojowej roślin, ale bierze się również pod uwagę przebieg pogody, rodzaj gleby. Zwykle nie zaleca się nawadniania uprawy bezpośrednio po siewie. Bardziej wskazane jest wykonanie siewu w momencie, gdy gleba jest dostatecznie wilgotna. Zastosowanie nawadniania po siewie może bardziej zaszkodzić, niż pomóc ze względu na zaskorupienie gleby, której kiełkujące rośliny nie są w stanie przebić.

Podstawą skuteczności zbioru kombajnowego pietruszki jest utrzymywanie zdrowej naci aż do końca wegetacji. Dzięki temu pasy chwytające nać nie obrywają liści i mogą wyciągnąć za nie korzenie. Najgroźniejszymi patogenami atakującymi nać pietruszki są alternarioza oraz mączniak prawdziwy. W minionym sezonie szczególnie ta ostatnia choroba dała się we znaki producentom warzyw korzeniowych ze względu na sprzyjające warunki pogodowe.

Aleksandra Czerwińska-Nowak
Aleksandra Czerwińska-Nowak
Absolwentka wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Przez cztery lata pracowała na tej uczelni jako asystent w Katedrze Warzywnictwa zajmując się tematyką technologii uprawy grzybów jadalnych i warzyw. W 2008 roku dołączyła do zespołu miesięcznika „Warzywa”. Specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących doboru odmian warzyw ich uprawy oraz przechowywania i przygotowania do sprzedaży.

ZOSTAW KOMENTARZ

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu.
Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.
Proszę podać swoje imię tutaj
Proszę wpisać swój komentarz!

Polityka Prywatności

NAJNOWSZE WIADOMOŚCI

Najpopularniejsze artykuły

Polecamy

INNE ARTYKUŁY AUTORA

ARTYKUŁY POWIĄZANE (TAG)

warzywa siarkopol nawożenie nasiona
tunele przymrozki folia

NEWSLETTER

Warzywniczy newsletter z najciekawszymi i najlepszymi tekstami portalu WARZYWA.pl