Idea zbierania i recyklingu zużytego już sprzętu AGD w kontekście ochrony środowiska wydaje się słuszna. Jednak jak to wygląda w przypadku paneli fotowoltaicznych? Tutaj sprawy nieco się komplikują – bowiem jak zebrać coś, czego jeszcze nie ma.
Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym zobowiązuje producentów i importerów do rozliczania się z zebranej ilości wysłużonych instalacji – ma być to co najmniej 65% ze średniej ilości paneli wprowadzonych na rynek w ostatnich trzech latach. Są to ogromne ilości odpadów, jednak nie wszystko wydaje się jasne…
Wszelkie instalacje wprowadzone na naszym rynku są stosunkowo nowe i mogą służyć jeszcze wiele lat, nie nadają się na odpady. Alternatywą jest zużyty sprzęt AGD, a w tym choćby pralki. Bowiem ww. ustawa umożliwia przypisywanie go na konto paneli, gdyż oba produkty są umieszczone w tej samej kategorii – sprzętu wielkogabarytowego. Jednak czy wszystko przebiegnie bezproblemowo?
Wyliczono, że już w 2022 roku ilość paneli, która miałaby trafić do odzysku przekracza możliwości zebrania zużytego sprzętu niemalże o połowę. Co w takim przypadku się stanie? Będą, rzecz jasna, stosowane kary – za każdą tonę poniżej limitu trzeba będzie zapłacić 1,8 tys., co łącznie da kwotę około 112 mln zł.
Apele, w których wspominano, że nigdzie poza Polską nie ma naliczanych kar za nierealizowanie obowiązków, które ze względu na warunki gospodarcze są niemożliwe do zrealizowania nie spotkały się z odpowiedzią.
Producenci i importerzy chcąc uchronić się przed bankructwem zaczną wchodzić w szarą strefę, co oznacza trefne poświadczenia recyklingu. Ponadto, do czasu, gdy panele rzeczywiście zaczną się zużywać, przekwalifikują się już na inne technologie OZE i nie będzie komu zapłacić za ich zbiórkę.
Prezes PSF (Polskie Stowarzyszenie Fotowoltaiki) przyznaje, że regulacje unijne wymagają korekty, jednak z drugiej strony branża fotowoltaiczna umywa ręce. Utylizacja zużytych paneli to istotna kwestia, ale w Polsce to zadanie organizacji odzysku. Firmy działające w krajowym sektorze PV ponoszą koszty jedynie za wprowadzenie sprzętu na rynek i nie odpowiadają za zbiórkę i utylizację urządzeń elektronicznych.
Najgorsze jest to, że wciąż nie wiemy jak sytuacja wyglądać będzie za te kilkanaście lat, gdy zużyte już panele będziemy musieli w jakiś sposób zutylizować…
Źródło: www.bankier.pl
