AktualnościBiologiczne metody w ochronie papryki

Biologiczne metody w ochronie papryki

Uprawa papryki w dużych skupiskach z bardzo ograniczonym zmianowaniem lub bez zmianowania oraz ocieplanie się klimatu sprawiają, że presja chorób i szkodników w uprawie papryki pod osłonami jest coraz większa. Skuteczne zwalczanie agrofagów utrudnia także kurcząca się lista dostępnych środków chemicznych i radykalne wymogi dostawców względem pozostałości środków ochrony roślin. W takiej sytuacji coraz częściej producenci papryki skłonni są testować rozwiązania biologiczne na swoich uprawach.

Podstawą wszystkich działań z zakresu ochrony roślin jest monitoring. Niebieskie tablice lepowe przeznaczone są do monitoringu i odławiania wciornastków. Na żółte tablice lepowe odławiają się z kolei wciornastki, mączliki, ziemiórki i zmieniki. W trakcie lustracji upraw konieczna jest również lupa do monitoringu przędziorków.

Zobacz także: Zeszyt Uprawowy Papryka

Wciornastki

Największym zagrożeniem w uprawie papryki są obecnie wciornastki. Są to szkodniki, które żerują na bardzo wielu gatunkach warzyw i roślin dziko rosnących, niezwykle trudno jest je wyeliminować, ponieważ są stale obecne w okolicach tuneli. Ponadto cykl rozwojowy wciornastków utrudnia ich zwalczanie – jest krótki, w sprzyjających warunkach wynosi 10–12 dni, w mniej sprzyjających do 30 dni (szybkość rozwoju uzależniona jest od temperatury). Jaja szkodnika zagłębione są w liście papryki, dlatego nie ma możliwości zwalczania wciornastków na tym etapie cyklu rozwojowego. Kolejną trudnością w walce, szczególnie z wciornastkiem zachodnim, jest jego odporność na wiele substancji chemicznych. Problem ten będzie się nasilał ponieważ szkodnik zaczyna zimować w naszym klimacie. Nie należy zapominać, że wciornastki są też wektorami wirusów, m.in. TSWV.

     Najskuteczniejszym sposobem zwalczania wciornastków na papryce, ale także na ogórkach, jest introdukcja drapieżnego roztocza Amblyseius swirskii. Wysoką skutecznością w zwalczaniu tych szkodników odznacza się również Amblyseius limonicus, który żywi się zarówno pierwszym, jak i drugim stadium larwalnym i ma mniejsze wymagania termiczne w porównaniu z A. swirskii.

Prenumerata Warzywa 2024 - baner

     Do zwalczania wciornastków stosuje się także dziubałeczka wielożernego (Orius laevigatus), który żywi się również pyłkiem papryki, dlatego można zbudować jego populację zanim na uprawie pojawią się wciornastki.

     Przy wykonywaniu chemicznych zabiegów ochrony roślin przeciwko wciornastkom T. Domański poleca dodawanie produktu Attracker. Jest to mieszanina wielocukrów zwiększająca skuteczność środków ochrony roślin dzięki wywabianiu wciornastków z miejsc trudno dostępnych. Produkt dobrze miesza się ze wszystkimi insektycydami i adiuwantami.

Przędziorki

     Kolejnymi co do znaczenia szkodnikami w uprawach papryki są przędziorki. Rozwój jednego pokolenia w sprzyjających warunkach trwa bardzo krótko – 6–7 dni. Zimują dorosłe samice, dlatego, im lepiej zwalczy się szkodniki jesienią tym mniej będzie ognisk przędziorka w kolejnym sezonie. Prewencyjnie do ochrony przed przędziorkami stosuje się saszetki z dobroczynkiem kalifornijskim Neoseiulus californicus, które aplikuje się w momencie, kiedy rośliny zaczynają się stykać liśćmi. Cykl rozwojowy dobroczynka kalifornijskiego jest bardzo krótki – w sprzyjających warunkach jedno pokolenie rozwija się w pięć dni tj. o 1,5 dnia szybciej niż przędziorek co daje mu przewagę nad szkodnikiem. Ochrona interwencyjna polega na miejscowym stosowaniu w ogniska występowania przędziorka materiału sypkiego z butelek zawierającego dobroczynka kalifornijskiego i dobroczynka szklarniowego (Phytoseiulus persimilis). Ten ostatni entomofag żywi się wyłącznie przędziorkami – nie jest w stanie odżywiać się spadziami i pyłkiem, dlatego przeznaczony jest wyłącznie do stosowania po pojawieniu się ognisk szkodnika.

Mszyce

     W uprawie papryki dużym problemem bywają również mszyce. Zwalczanie mszycy jest trudne ponieważ na papryce może występować wiele gatunków tego szkodnika, a entomofagi często są wyspecjalizowane w zjadaniu tylko jednego gatunku mszycy. – Jesteśmy w stanie chronić efektywnie paprykę przed mszycami metodami biologicznymi bez szkody dla innych organizmów pożytecznych. Jednym z proponowanych przez nas produktów jest Aphiscout, który zawiera aż pięć gatunków owadów pożytecznych zwalczających odmienne gatunki mszycy. Podstawową strategią ochrony upraw przed mszycami jest wykorzystywanie tzw. roślin bankowych. Są to wybrane rośliny jednoliścienne, na których doskonale rozwijają się introdukowane na nie gatunki mszyc, które nie atakują uprawianych w obiekcie warzyw. Mszyce te stanowią rezerwuar pokarmu do namnażania owadów pożytecznych, które w przypadku nalotu mszyc szkodliwych dla uprawy atakują je i niszczą – mówi Tomasz Domański (Koppert).

     Na uprawach papryki występują również gąsienice motyli, które są powszechnie spotykane, ale ogranicza się ich występowanie przy okazji wykonywania zabiegów chemicznych na mszyce. Jednak nie zawsze rozwiązania konwencjonalne dają zadowalające efekty. W ofercie firmy Koppert znajdują się skuteczne rozwiązania w postaci produktów DiPel WG i XenTari WG. DiPel WG to biologiczny insektycyd zawierający Bacillus thuringiensis var. kurstaki szczep ABTS 351, który selektywnie zwalcza gąsienice. Po naniesieniu preparatu w formie oprysku gąsienice zjadają go razem z masą roślinną podczas żerowania. Bakterie produkują w organizmie szkodnika toksyny, które likwidują je po 24-72 godzinach od spożycia produktu. Młode osobniki są bardziej wrażliwe na działanie środka niż starsze. Z kolei XenTari WG zawiera Bacillus thuringiensis var. aizawai szczep ABTS 1857 i działa w ten sam sposób co DiPel WG.

     Spośród szkodników glebowych najczęściej spotyka się w tunelach paprykowych turkucia podjadka i drutowce. W zwalczaniu szkodników glebowych przydatne, zdaniem T. Domańskiego, są produkty zawierające pożyteczne nicienie.

Artykuł pochodzi z czasopisma “Szklarnie Tunele Osłony” 1/2023.

Szklarnie Tunele Osłony 1/2023

 

Aleksandra Czerwińska-Nowak
Aleksandra Czerwińska-Nowak
Absolwentka wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Przez cztery lata pracowała na tej uczelni jako asystent w Katedrze Warzywnictwa zajmując się tematyką technologii uprawy grzybów jadalnych i warzyw. W 2008 roku dołączyła do zespołu miesięcznika „Warzywa”. Specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących doboru odmian warzyw ich uprawy oraz przechowywania i przygotowania do sprzedaży.

ZOSTAW KOMENTARZ

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu.
Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.
Proszę podać swoje imię tutaj
Proszę wpisać swój komentarz!

Polityka Prywatności

NAJNOWSZE WIADOMOŚCI

Najpopularniejsze artykuły

Polecamy

INNE ARTYKUŁY AUTORA

ARTYKUŁY POWIĄZANE (TAG)

warzywa siarkopol nawożenie nasiona
tunele przymrozki folia

NEWSLETTER

Warzywniczy newsletter z najciekawszymi i najlepszymi tekstami portalu WARZYWA.pl