Brokuły, podobnie jak inne rośliny kapustowate, mają wysokie wymagania pokarmowe i nawozowe. Wynika to głównie z szybkiego tempa ich wzrostu i rozwoju oraz wytwarzania dużej masy nadziemnej.
Wymagania brokułu
🥦 W uprawie brokułów zalecany odczyn gleby mieści się w przedziale od 6,5 do 7,0. Przy pH niższym niż 6,0 konieczne jest wapnowanie gleby, wykonane najpóźniej późnym latem lub jesienią w roku poprzedzającym uprawę. Brokuł, podobnie jak inne rośliny kapustowate, ma wysokie wymagania pokarmowe i nawozowe, co wynika głównie z szybkiego tempa wzrostu i rozwoju, jak również z wytwarzania dużej masy nadziemnej.
🥦 Wymagania pokarmowe brokułów zbliżone są do wymagań kalafiorów, jednak potrzebują one na ogół większych dawek azotu. W uprawie tej rośliny, w celu ograniczenia nawożenia mineralnego, zalecane jest stosowanie nawożenia organicznego w postaci obornika w dawce 30–40 t/ha w ilości nie przekraczającej 170 kg N/ha, kompostu w ilości 50–60 t/ha lub nawozów zielonych czy słomy. Nawożenie mineralne, należy prowadzić w oparciu o wyniki analizy gleby i wynosić powinno: 200–300 kg N/ha, 80–100 kg P2O5/ha i 180–200 kg K2O/ha.
🥦 Nawożenie fosforowe i potasowe zastosować należy przed sadzeniem brokułu, przy czym połowę dawki fosforu i potasu należy zastosować jesienią, a drugą połowę wiosną. Przed sadzeniem rozsady zalecana jest aplikacja 1/3 całkowitej dawki azotu. Pozostałą część azotu należy zastosować w dwóch równych dawkach po 2 i 4 tygodniach po posadzeniu rozsady. Jedynie w przypadku gleb zasobnych zalecane jest zastosowanie całej pogłównej dawki azotu po upływie około 3–4 tygodni od posadzenia rozsady. Z nawozów fosforowych w uprawie tego gatunku dobrze sprawdza się superfosfat potrójny, a z potasowych – 60% sól potasowa. Jako źródło azotu przed sadzeniem stosowany może być saletrzak, a do nawożenia pogłównego – saletra amonowa. W uprawie brokułu zalecana jest aplikacja magnezu, na przykład w postaci siarczanu magnezu, który należy stosować bezpośrednio przed sadzeniem rozsady.
🥦 Z mikroelementów w uprawie brokułu ważną rolę odgrywają molibden i bor. Niedobór boru objawia się wodnistymi plamami na różach oraz powstawaniem pustych przestrzeni w łodygach. Brokuł, podobnie jak kalafior bardzo silnie reaguje na brak molibdenu. Dochodzi wówczas do redukcji blaszek liściowych po obu stronach nerwu głównego, a w skrajnych przypadkach do zaniku blaszki liściowej, w wyniku czego pozostaje tylko skrócony nerw główny.
dr hab. Marzena S. Brodowska, prof. UP w Lublinie
Fragment artykułu pochodzi z kwietniowego wydania miesięcznika “Warzywa” 4/2022
