Pietruszka, jako gatunek z rodziny selerowatych, należy do roślin dwuletnich. Cieszy się ona w Polsce dużą popularnością, przy czym na rynku warzyw świeżych poszukiwane są korzenie kształtne, bez rozwidleń oraz bocznych odgałęzień. Aby uzyskać dobry plon o korzystnych parametrach jakościowych niezbędne jest zapewnienie roślinie odpowiednich warunków do jej wzrostu i rozwoju, w tym prawidłowego nawożenia.
Stanowisko pod pietruszkę
Pietruszka dobrze plonuje na glebach żyznych, piaszczysto-gliniastych, które odznaczają się dużą zawartością próchnicy oraz wysoką pojemnością wodną. Stanowiska te są zwykle zasobniejsze niż zalecane w uprawie marchwi. Do jej uprawy nie nadają się tereny, na których możliwe są zastoiska wodne. Odczyn gleby powinien być obojętny, względnie lekko kwaśny, a optymalne pH w uprawie tej rośliny wynosi 6,5-7,5. Przy niższych wartościach pH niż 6,0 wskazane jest wapnowanie gleby, najlepiej z wykorzystaniem wapna magnezowego lub dolomitowego, które jednocześnie jest źródłem magnezu dla roślin. Zabieg wapnowania powinien być przeprowadzony pod przedplon, przynajmniej rok przed uprawą pietruszki.
Pietruszka może być również uprawiana na zmeliorowanych i właściwie uprawianych glebach torfowych. Jednak jakość korzeni uzyskiwanych na tego typu glebach jest najczęściej gorsza niż w przypadku uprawy tej rośliny na odpowiednich glebach mineralnych. Przy uprawie pietruszki na glebach torfowych najczęściej występuje silniejsze niż na glebie mineralnej ordzawianie skórki.
Nie zaleca się uprawy pietruszki na glebach kwaśnych, kamienistych i ciężkich, które łatwo ulegają zaskorupieniu. Mało przydatne w uprawie tej rośliny są lekkie gleby bielicowe oraz gleby podmokłe. Na takich stanowiskach wzrost pietruszki jest ograniczony, a dodatkowo często dochodzi do rozwidlenia korzeni. Jest to szczególnie widoczne na glebach, w których korzenie napotykają przeszkody, między innymi w postaci zbyt zwięzłej gleby, brył lub kamieni. Na niektórych stanowiskach udział korzeni rozwidlonych (niehandlowych) może przekraczać nawet połowę plonu ogólnego. Należy podkreślić, że nierozwidlone, kształtne korzenie spichrzowe mogą powstać tylko wtedy, gdy korzeń palowy pietruszki może swobodnie rozrastać się w głąb gleby.
Pietruszka bardziej niż marchew jest wrażliwa na niedobór wody w glebie. Susza prowadzi do słabych wschodów oraz uzyskania niskiego i w dużym procencie niehandlowego plonu. Korzenie pietruszki wyrosłe w warunkach niedoboru wody glebowej są małe i rozwidlone, jednak przy tym bardziej aromatyczne. W warunkach nadmiernej wilgotności również dochodzi do obniżenia plonu oraz pojawienia się wielu chorób.
Przedplon też jest istotny
W uprawie pietruszki ważny jest wybór przedplonu, przy czym najlepszym przedplonem są zboża (szczególnie pszenica i jęczmień), za wyjątkiem owsa oraz ogórki, pomidory, fasola, sałata i groch oraz warzywa kapustne, szczególnie uprawiane na wczesny zbiór. Nie należy uprawiać tej rośliny na tym samym polu częściej niż co 4 lata, ze względu na występowanie groźnych dla pietruszki chorób oraz szkodników. Nie jest również wskazana uprawa pietruszki po cebulowatych (cebula, por) i baldaszkowatych (seler, pietruszka, marchew). Rośliny te są bowiem żywicielami nicieni (niszczyk zjadliwy, szpilecznik baldasznik), stanowiących realne zagrożenie w uprawie pietruszki. Aby ograniczyć występowanie nicieni można stosować uprawę roślin żywicielskich w niepełnym cyklu, w tym wczesnych odmian kalafiora, kapusty, szpinaku, względnie rzodkiewki czy owsa na przyoranie.
Wymagania pietruszki
Pietruszka charakteryzuje się dość wysoką wytrzymałością na przymrozki. Kiełkowanie nasion może odbywać się w temperaturze 2-3°C, a prawidłowy wzrost przy temperaturze od 17 do 19°C. Istotnym czynnikiem w uprawie tej rośliny jest wilgotność stanowiska glebowego, bowiem niewskazana jest zarówno zbyt wysoka, jak i zbyt niska wilgotność gleby. W celu przyspieszenia wiosennego kiełkowania nasion pietruszki wskazana jest jej uprawa z siewu jesiennego. Nasiona wysiewa się wówczas na przełomie listopada i grudnia, okrywając je agrowłókniną. Pietruszka z siewu ozimego zbierana jest najczęściej kilka tygodni wcześniej niż z siewu wiosennego.
Nawożenie roślin
Glebę pod uprawę pietruszki należy przygotować bardzo starannie, analogicznie jak w przypadku marchwi. Na glebach bogatych w próchnicę zalecany jest siew pietruszki w drugim, a najkorzystniej w trzecim roku po oborniku. Przy uprawie pietruszki na glebach lekkich, ubogich w próchnicę, pod uprawę tej rośliny zalecane jest zastosowanie nawożenia organicznego, w tym obornika (w dawce od 25 do 30 t/ha), kompostu lub nawozu zielonego. Nawozy te z wyjątkiem kompostu powinny być zastosowane w okresie jesiennym. Przyoranie wiosną obornika lub nawozu zielonego prowadzi do opóźnienia siewu, słabego wykorzystania nierozłożonych nawozów oraz rozwidlania się korzeni. Dodatkowo przyoranie nawozów zielonych bezpośrednio przed siewem prowadzi do wysuszenia gleby.
W okresie jesiennym, w celu spulchnienia gleby, zalecana jest orka przedzimowa. Wskazane jest również nawożenie fosforem i potasem. Nawożenie azotowe należy wykonać w okresie wiosennym, ze względu na możliwość wymycia tego składnika nawozowego. Przed siewem pietruszki zawartość składników pokarmowych w glebie powinna wynosić: 60-80 mg N/dm3 gleby; 40-60 mg P/dm3 gleby; 150-250 mg K/dm3 gleby; 60-80 mg Mg/dm3 gleby oraz 1500-2000 mg Ca/dm3 gleby. Przy braku analiz glebowych w uprawie pietruszki zalecane dawki składników nawozowych kształtują się następująco: 80-100 kg P2O, 160-200 kg K2O oraz 100-120 kg N. Fosfor i potas należy aplikować na 2-3 tygodnie przed siewem, z kolei azot należy wnosić wiosną przedsiewnie i/lub pogłównie po wzejściu roślin.
W przypadku siewu wiosennego nawozy fosforowe i potasowe najlepiej wprowadzić jesienią pod orkę, ze względu na to, że pietruszka charakteryzuje się bardzo dużą wrażliwością na zasolenie gleby. Z kolei nawozy azotowe należy zastosować wiosną kilka dni przed siewem nasion. Ze względu na trudność kiełkowania pietruszki, dawka nawozu azotowego przed siewem nie powinna przekraczać 50 kg/ha. Pozostałą część dawki azotu należy wnieść po wschodach roślin. Istotną rolę przy prawidłowej aplikacji nawozów ma ich dokładne wymieszanie z glebą. Zbyt płytkie wymieszanie nawozów może doprowadzić do nadmiernego zasolenia wierzchniej warstwy gleby, co w efekcie skutkowałoby zamieraniem siewek oraz rozwidlaniem się korzeni.
Gdzie znaleść więcej informacji o uprawie warzyw?
Szczegółowych informacji o uprawie pietruszki, ale także innych warzyw, szukać można w czasopiśmie WARZYWA. Prenumerata dostępna jest w naszym sklepie internetowym – KLIKNIJ TUTAJ.
