Populacja konsumentów praktykujących dietę wegańską stale rośnie i staje się coraz bardziej zauważalna na rynku. Przygotowywana przez producentów żywności oferta dla nich jest z tego powodu coraz bardziej różnorodna. W bieżącym roku pojawiła się propozycja standardu biocykliczno-wegańskiej produkcji takiej żywności.
Najbardziej znaczącą różnicą wobec dotychczasowych koncepcji upraw alternatywnych jest postulat wyłączenia z Używania nawozów organicznych pochodzenia zwierzęcego – w uproszczeniu: rezygnacja z obornika.
To konsekwencja etyki weganizmu – nie akceptującego współczesnych (czy raczej żadnych chyba) technologii chowu zwierząt. Weganie są zdania, że działania rolników przysparzają zwierzętom cierpień, co jest nie do przyjęcia. Więc obornik – jako jeden z produktów okupionych krzywdą istot żyjących odpada.
Co pozostaje rolnikom – a zwłaszcza ogrodnikom? –Zostają komposty. To staranne zagospodarowywanie resztek roślinnych, płodozmiany z zielonymi nawozami mają zapewnić harmonijne cykle produkcyjne. Certyfikaty takiego prowadzenia produkcji będzie mogło wydawać IFOAM – międzynarodowa organizacja rolnictwa organicznego.
za: fruchthandel.de
Ci „rolnicy” to hodowcy! Nie robią niczego, co nie wynikałoby wprost z zapotrzebowania generowanego przez hordy tępego motłochu, mającego gdzieś nie tylko los prześladowanych i mordowanych niewinnych zwierząt, ale nawet nie zależy mu, aby nie hodować własną forsą tabunów hiperturbozwyrodnialców w rzeźniach! Pytanie brzmi: czy da się skutecznie tak zorganizować produkcję rolną, aby nawet gdyby nawet jakimś cudem doszło do masowego odejścia od kupowania produktów odzwierzęcych, to mimo to wydajność upraw byłaby wystarczająca na potrzeby wyżywienia ludzi.