Gminy, spółki gminne i związki gminne będą mogły kupować węgiel od importerów za nie więcej niż 1,5 tys. zł za tonę i sprzedawać go w cenie nie wyższej niż 2 tys. zł za tonę.
W terminie 3 dni roboczych od dnia wejścia w życie ustawy, tj. do 8 listopada, do północy, gmina zamieszcza w swoim BIP informację, że zamierza kupić węgiel dla gospodarstw domowych. W tym celu zobowiązana jest wypełnić formularz. Następnie, gmina czeka na kontakt mailowy lub telefoniczny od spółki, który następuje do kilku dni roboczych.
Spółka przekazuje gminie niezbędne dokumenty potrzebne do zawarcia umowy. Po podpisaniu umowy zostaje ustalony harmonogram dostawy i miejsce odbioru surowca. Koszt transportu i wybór sposobu dystrybucji węgla dla gospodarstw domowych leży po stronie gminy. W przypadku, kiedy gmina nie zajmie się dystrybucją węgla, może do tego zgłosić się gmina sąsiednia albo prywatny skład.
Podmiot, który wprowadza do obrotu węgiel może zawrzeć z gminą umowę po cenie gwarantowanej nie wyższej niż 1500 zł brutto za tonę węgla, a mieszkańcom może sprzedawać maksymalnie za 2 tys. zł. Doliczone 500 zł to koszt transportu.
Węgiel dla samorządów będzie sprzedawany przez: Polską Grupę Górniczą (PGG), PGE Paliwa, Węglokoks, Węglokoks Kraj, Tauron Wydobycie, a także LW Bogdanka. Samorządy, które kupiły węgiel przed wejściem tej ustawy po wyższej cenie, będą mogły wnosić o zwrot różnicy.
Surowiec jest dobrej jakości i posiada wymagane certyfikaty – informuje MAP.
Węgiel po preferencyjnej cenie będą mogły kupować te osoby, które są uprawnione do dodatku węglowego. Dlatego będą one musiały złożyć w swojej gminie wniosek o preferencyjny zakup węgla. Jeśli jednak sprzedaż będzie prowadzić gmina sąsiednia lub podmiot prywatny, będą one mogły nabyć surowiec po przedstawieniu zaświadczenia wystawianego przez wójta, burmistrza lub prezydenta o tym, że otrzymały dodatek węglowy.
Pojedyncze gospodarstwo domowe będzie mogło kupić po preferencyjnej cenie 1,5 tony węgla w tym roku i kolejne 1,5 tony po 1 stycznia 2023 r.
Źródło: MAP
