Wirus brunatnej wyboistości owoców pomidora (ToBRFV) stanowi poważne zagrożenie w uprawie pomidora i papryki. W ostatnim tygodniu stycznia nasze wydawnictwo miało okazję poprowadzić ciekawą debatę z ekspertami, podczas której poruszyliśmy wiele ciekawych wątków dotyczących ToBRFV. Z czym mamy do czynienia? Dlaczego ten wirus jest tak groźny? Czy podlega on kwarantannie? Zapraszamy do obejrzenia materiałów wideo z cyklu “Jak żyć z wirusem ToBRFV?”.
W dniu 26 stycznia br. w miejscowości Sobienie Szlacheckie (woj. mazowieckie) odbyła się debata z ekspertami nt. wirusa ToBRFV (ang. Tomato brown rugose fruit virus, ToBRFV). Poruszane tematy były niezwykle istotne dla producentów pomidora szklarniowego, którzy aktywnie uczestniczyli w dyskusji.
Udział w dyskusji wzięli:
1. Agnieszka Wiśniewska (Enza Zaden Poland);
2. Piotr Słomiany (Grow Concept);
3. Kamil Szybczyński (Royal Brinkman).
W pierwszym odcinku z cyklu “Jak żyć z wirusem ToBRFV?” Agnieszka Wiśniewska, reprezentująca firmę hodowlano-nasienną Enza Zaden, informuje o przebiegu wędrówki ToBRFV na świecie. Ponadto zgłębia temat dotyczący statusu: czy w Polsce jest to choroba kwarantannowa czy też nie. Kolejną kwestią w dyskusji była informacja o źródłach odporności i pracach hodowlanych nad wprowadzeniem jej do odmian pomidora.
Dalsza część artykułu znajduje się pod materiałem wideo:
ToBRFV należy do grupy Tobamowirusów, do której należy również TMV i ToMV, na które występuje odporność większości uprawianych odmian pomidora. Pierwsze infekcje odnotowano w 2014 r. w Izraelu. Wirus ToBRFV ma niezwykle szybkie tempo rozprzestrzeniania się. W Europie pierwsze przypadki odnotowano w 2019 r. na terenie Niemiec i Włoch. Następnie szybko rozprzestrzenił się w Holandii. W 2022 r. usłyszeliśmy o pierwszych potwierdzonych przypadkach w Polsce (stwierdzonych zostało
9 przypadków wystąpienia ToBRFV w uprawie pomidorów) – informuje Agnieszka Wiśniewska.
Czy ToBRFV jest wirusem kwarantannowym?
Zgodnie z informacją potwierdzoną przez Państwowy Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa, ToBRVF nie jest wirusem kwarantannowym, ale jest poddany specjalnej obserwacji – mówi A. Wiśniewska.
Uzyskanie odmian odpornych jest procesem długotrwałym. Jak udało się Państwu znaleźć źródło odporności i jak przebiegały prace hodowlane nad wprowadzeniem jego do odmian pomidora?
Po tych pierwszych przypadkach w Izraelu firma zaczęła szukać źródła odporności. Patrząc na cały świat firma Enza Zaden wyznaczyła sobie hodowlane priorytety, regiony, w których rozpoczęto prace hodowlane. Odmiany odporne zostały wyhodowane przy użyciu tradycyjnych metod. W badaniach przesiewowych, w jednym z dziko rosnących gatunków pomidora (łac. Solanum Habrochaites) został odnaleziony gen wysokiej odporności. Warto podkreślić, że ten gen pochodzi z rośliny pochodzącej naturalnie w środowisku. Dzięki metodom klasycznej hodowli skrzyżowano go z odmianami o pożądanych cechach użytkowych uzyskując wartościowe odmiany z genem wysokiej odporności na ToBRFV – wyjaśnia A. Wiśniewska.
Zapraszamy do śledzenia kolejnych materiałów wideo z cyklu “Jak żyć z wirusem ToBRFV”.
