W styczniu 2021 r. w północnej części Hiszpanii w szklarni na roślinach sałaty w uprawie hydroponicznej, stwierdzono obecność objawów infekcji wirusowej (słaby wzrost, mozaiki, chlorozy, przebarwienie żyłek liści itp.). Badania laboratoryjne wykazało, że rośliny są porażone przez Lettuce infectious yellows virus.
Źródło pochodzenia wirusa nie jest znane. Rośliny z objawami porażenia zostały usunięte i zniszczone. Na roślinach uprawianych w późniejszym terminie w tym samym stanowisku nie stwierdzono objawów chorobowych, ani nie zaobserwowano występowania wektora patogena – mączlika ostroskrzydłego (Bemisia tabaci). Dlatego ognisko wirusa uznano za wyniszczone.
Lettuce infectious yellows virus jest patogenem występującym jak dotąd w Ameryce Północnej (USA, Meksyk). W krajach Unii Europejskiej agrofag ten podlega obowiązkowi zwalczania.
Pierwsze wykrycie wirusa w Europie wskazuje na możliwość jego pojawienia w innych krajach. Najbardziej prawdopodobną drogą przeniknięcia patogenu jest import porażonych roślin do sadzenia, świeżych warzyw liściowych, itp., o ile znajdują się nich osobniki mączlika ostroskrzydłego.
Lettuce infectious yellows virus pochodzi ze strefy klimatu ciepłego, stąd w Polsce istnieje możliwość jego rozwoju w uprawach szklarniowych, zwłaszcza na sałacie, oraz pojawiania się krótkotrwałych populacji, w sezonie wegetacyjnym, przy braku możliwości przezimowania.
Do żywicieli wirusa zalicza się 45 gatunków roślin z 15 rodzin. Żywicielami o największym znaczeniu gospodarczym są burak, sałata, dynia zwyczajna i melon (Cucumis melo); do innych żywicieli zalicza się marchew, inne gatunki dyni i arbuz i słonecznik. Porażane są też rośliny dziko rosnące: wilec, Lactuca canadensis, ślaz drobnokwiatowy i Physalis heterophylla.
Lettuce infectious yellows virus wywołuje silne żółknięcie lub zaczerwienienie się liści, wraz z karłowaceniem, skręcaniem się roślin, rozjaśnianiem się żyłek liści i ich łamliwością.
Na spodniej stronie liścia widoczne są stadia przedimaginalne i osobniki dorosłe wektora wirusa – mączlika ostroskrzydłego (Bemisia tabaci). Szczególnie istotne przy identyfikacji tego gatunku są puparia, które są osiadłe, spłaszczone, kształtu owalnego, długości 0,7 mm. Na liściu pokrytym włoskami puparium po stronie grzbietowej wytwarza od 2 do 8 długich szczecin woskowych, a na liściu gładkim nie wytwarza takich szczecin: po wyjściu owada dorosłego na roślinie pozostaje egzuwium puparium. Osobniki dorosłe długości ok. 1 mm, zaopatrzone w dwie pary skrzydeł. Ciało i skrzydła pokryte woskowatą wydzieliną barwy od białej do jasnożółtej; podobnie jak w przypadku innych mączlików, po potrząśnięciu rośliną owady dorosłe szybko podrywają się do lotu, a następnie opadają na powierzchnię liścia.
Źródło: piorin.gov.pl
