Częstą praktyką stosowaną w sieciach marketów, ale nie tylko, jest import produktu zagranicznego i oferowanie go konsumentom jako produkt polski. Stanowi to poważny problem. Polscy producenci, którzy już teraz nie są w zbyt dobrej sytuacji biorąc pod uwagę koszty produkcji, w dodatku mają problem ze sprzedażą swoich warzyw. O problemie dyskutowaliśmy ostatnio z jednym z producentów.
Zdaniem naszego rozmówcy, logicznym rozwiązaniem byłoby wprowadzenie NIP-u rolniczego na podstawie numeru gospodarstwa. Numer gospodarstwa nadany przez ARiMR powinien być równocześnie numerem NIP. Powiązanie tych dwóch urzędów pozwoliłoby na zidentyfikowanie czy rolnik miał w danym roku daną uprawę – komentuje Grzegorz Skurski, producent z regionu sandomierskiego.
– Po fakturach sprzedaży można określić, czy rolnik sprzedał produkt (w przypadku kataklizmu i mniejszej produkcji moglibyśmy sporządzić protokół strat). Jeśli weryfikacja przebiegałaby na tej podstawie sprzedawca musiałby wytłumaczyć się z pochodzenia pozostałej części produktu. Nie ma różnicy czy jest to rolnik ryczałtowy czy vatowiec, gdyż rolnik ryczałtowy także musi otrzymać specjalną fakturę VAT RR od sprzedającego – wyjaśnia.
Kolejną kwestią, dodaje producent, dla której NIP rolniczy jest istotny, jest definicja aktywnego rolnika wprowadzana przez Zielony Ład. Na podstawie tej definicji mają być wypłacane dofinansowania. Jeżeli aktywny rolnik miałby nadany numer gospodarstwa, który jednocześnie byłby NIP-em istniałaby możliwość stwierdzenia po fakturach VAT, który rolnik rzeczywiście jest aktywny. – Pozwoliłoby to zweryfikować, czy producenci są aktywni – wytwarzają żywność, czy jednak odłogują pola lub robią tzw. “zielone koszenie”, czego definicja nie obejmuje. Jeśli wyprodukowałeś, sprzedałeś to po fakturach w Urzędzie Skarbowym będzie wynikać, który rolnik faktycznie jest aktywny i który ma produkcję – podsumowuje Pan Grzegorz.
Ponadto, ostatnio w mediach mogliśmy usłyszeć informację o dopłatach do nawozów. Jak to zweryfikować, skoro na rynek polski trafia milion ton z Grupy Azoty, a ogółem produkowane jest około 7 milionów ton? Jak sprawić, żeby fundusze rzeczywiście trafiły do polskiego rolnika a nie do rolnika z innego kraju? Na podstawie NIPu rolniczego rolnik kupując nawóz otrzymuje fakturę. Jest wyliczone na podstawie areału i danych upraw jaką ilość nawozu potrzebuje na ten areał. W ten sposób moglibyśmy weryfikować dopłaty, aby pieniądze pomogły polskiemu rolnikowi, a nie niemieckiemu czy holenderskiemu.
Jak uważacie, byłoby to dobrym rozwiązaniem? Jakie przeciwwskazania widzicie?
